Splenektomia klasyczna - wycięcie śledziony metodą klasyczną

Splenektomia klasyczna - wycięcie śledziony metodą klasyczną.

Rodzaje cięć.
Źródło: Chirurgia operacyjna, Horst-Eberhard Grewe, K. Kremer, Tom 2, str. 48
Przy programowym usunięciu śledziony najlepsze jest cięcie wzdłuż łuku żebrowego. W niewyjaśnionych zmianach chorobowych należy wybierać cięcie pośrodkowe górne, ponieważ łatwo go przedłużyć w kierunku obwodowym lub bocznym.

Więzadło śledzionowo-żołądkowe.
Źródło: Chirurgia operacyjna, Horst-Eberhard Grewe, K. Kremer, Tom 2, str. 254
Stopniowo przecina się więzadło śledzionowo-żołądkowe. Lekkie odciąganie żołądka ułatwia podwiązanie tętnic żołądkowych krótkich. W dolnym biegunie śledziony podwiązuje się i przecina więzadło śledzionowo-trzustkowe.

Zaopatrywanie naczyń szypuły śledziony.
Źródło: Chirurgia operacyjna, Horst-Eberhard Grewe, K. Kremer, Tom 2, str. 254
Teraz zaopatrujemy naczynia szypuły śledziony. Należy najpierw podwiązać tętnicę, a potem żyłę śledzionową. Jeżeli stwierdzamy podział żył śledzionowych, podwiązujemy je kolejno od góry ku dołowi.

Z śledzioną połączone jest także więzadło śledzionowo-nerkowe, które odchodzi od górnego bieguna śledziony. Krótkie rozszerzenie tego więzadła jest związane powyżej nerki z przeponą. Należy uwolnić śledzionę od tego więzadła.

Po usunięciu śledziony należy dokładnie sprawdzić okolicę operowaną. W wypadku choroby układowej należy przeprowadzić dokładną kontrolę w poszukiwaniu śledzion dodatkowych. Zaotrzewnową powierzchnię rany należy na jej całym przebiegu ponownie pokryć otrzewną

U 10-20% pacjentów mogą wystąpić śledziony dodatkowe o różnej lokalizacji.